Genesis 28:10-19a – 23 Julie
Agste Sondag in Koninkrykstyd
Carolyn Brown stel voor: 1) Vertel die gebeure van die vorige hoofstuk, waar Jakob sy broer Esau se seën op bedrieglike wyse ontvang, so dinamies moontlik. 2) Lees nou die fokusteks. 3) Maak dan iets van die gedenksteen/ herinneringsteken deur aan die kinders klippe uit te deel om iewers tuis in ‘n spesiale omgewing te plaas as ‘n terrein waar jy veral van die Here se teenwoordigheid bewus is. 4) Haar woorde… As worship homework give young worshipers (or all worshipers) small rocks to take with them this week. Challenge them to place the stone somewhere where they feel they felt God close saying “God is in this place.” (A garden shop is a good place to find such stones.)
Chuck Colson, wat saam met president Nixon deel was van die Watergate-skandaal, het gesê: “I found myself behind razor wire and the confine of a federal prison for several months for my part in Watergate … The real legacy of my life was my biggest failure – that I was an ex-convict. My greatest humiliation – being sent to prison – was the beginning of God’s greatest use of my life.”
Vandag handel ons teks oor iemand wat hom ook vasgeloop het. Dit gee vir ons ‘n goeie inleiding om oor die lewe van Jakob, die man wie se naam in Hebreeus “verdringer” beteken, na te dink. Hy vlug van die huis af nadat dinge daar vir hom skeefgeloop het. Eers het hy sy broer, Esau, bedrieg met die eersgeboortereg en toe het hy en sy ma saamgespan om die siek en blinde Isak te mislei sodat Jakob sy pa se seën kon ontvang. Hy vlug vir sy lewe van die suidelike stad Berseba af na die noordelike stad Haran. Op pad soontoe het Jakob die nag ‘n besonderse ontmoeting met God. Want, dit is in sulke oomblikke dat ons ons diepste behoefte besef en God kan deurbreek in ons lewe. Ons redding gaan eerstens oor wat God gedoen het, en tweedens oor ons antwoord op wat God gedoen het. Eers wanneer ons weet ons hoop rus in God se vrye genade, sal ons hoop ferm word en ons hart sekerheid hê. Dit is die les wat Jakob, die bedrieër, die onderkruiper moes leer. Hy was ‘n man wat gewoond was om deur knoeiery te kry wat hy wil hê. Hy moes leer om nie afhanklik te wees van die knoeiery van sy hart nie, maar afhanklik van God se vrye genade, sy uitverkore liefde en sy onpeilbare ontferming.