1 Samuel 15:34-16:13 – 13 Junie
3de Sondag van Koninkrykstyd
Kinders is goed bekend met die ervaring van uitgesluit wees of nie goed genoeg wees nie. Soos om by die “kinder-tafel” te sit tydens groot familie-etes. Of om nie lank genoeg te wees om in die Spur se speel-area te speel nie. Of wanneer grootmense oor dinge praat waarvan jy nie mag weet nie. Of wanneer maatjies jou uitsluit. Dit maak dat hulle goed kan identifiseer met Dawid en die boodskap van 16:7 sal waardeer: “Die mens kyk na die uiterlike, maar die Here na die innerlike.” Daar is ook baie stories van mense wat uitgesluit is omdat mense hulle op uiterlike dinge beoordeel het, maar wat toe groot dinge vermag het. Die kinders sal bv. die storie van Hiccup in “How to train your dragon” ken. Hy was nie groot en sterk genoeg vir ’n Viking nie. Maar op die ou end het hy vriende gemaak met drake en sy hele dorpie gered. Die preekriglyn begin met ‘n verwysing na “The Human Library”. Dit is ‘n biblioteek, maar nie van boeke nie. In hierdie projek is die “boeke” regte mense. In hierdie menslike biblioteek kan jy ‘n regte mens “uitleen”, ʼn proses wat beteken jy luister in so 30 minute na hulle verhaal. Elke menslike boek het ‘n titel, soos “werkloos”, “vlugteling”, “bipolêr”, “verslaafde”, wat ook al die geval mag wees. Sodra jy hierdie boek uitneem en na die persoon se verhaal luister, ontdek jy talle dieper redes waarom ‘n mens nooit ‘n boek op sy buiteblad moet takseer nie. Die punt is natuurlik om vooroordeel te beperk. Die leuse is “unjudge someone”. Die werklikheid is dat elke mens deur ander met vooroordeel bekyk word. Jy is vir sommige ‘n “boer” of ‘n “settler”; ander mense word weer as ‘n “tsotsi”, ‘n “oupatjie” of ‘n “kortbroek” gesien. Die afbreek van vooroordeel is in almal se belang. Dit help ons ontdek hoe ons almal eintlik dieselfde nastreef, oor dieselfde besorg is, en afhanklik is van die ondersteuning van ander. Ons teks sê ook dat die Here mense nie op hulle baadjies takseer nie. Die Here kyk dieper as die buiteblad, die Here sien die hart. Ons teks nooi ons uit om met God se oë te kyk, met geloofsoë wat gevorm is deur ‘n fyn aanvoeling en ‘n openheid vir die Here se manier van kyk. Dit is ‘n dieper kyk met dieper oë van ‘n Geesvervulde hart. Ons word gemaan om nie teenoor ander te reageer met die indrukke van die eerste oogopslag nie. Dit is nie die uiterlike wat deurslaggewend mense se identiteit bepaal nie. Uiterlike dinge: voorkoms, lengte, dapperheid, welsprekendheid, is nie alles nie. God kyk egter veral na die innerlike. Selfs Samuel het nodig dat die Here hom begelei om die verskil te kan raaksien om daarvolgens op te tree. In die Weste en in ons eie land is ons deesdae so ingestel op identiteitspolitiek. Is jy wit, bruin of swart? Het jy ‘n Arabiese, Indiese of Europese voorkoms? Met die eerste oogopslag meen ons ons weet waar ons met jou staan. As jy anders as ons lyk, is jy nie welkom nie. Mens kan maar net weer vers 7 lees en bid om bevryding van jou oppervlakkige blik: Maar die Here het vir Samuel gesê: “Moenie na sy voorkoms en sy rysige gestalte kyk nie, want Ek het hom afgekeur. Dit gaan immers nie oor wat die mens sien nie, want: “Die mens kyk na wat hy sien, maar die Here kyk na die hart.” Die onvergeetlike woorde van Ray Boltz se lied spel dit uit: “When others see a shepherd boy, God may see a king. In a moment He touches you ….”